Ver de Bir Tur Atayım.

Eskilerden biraz daha bahsetmek istiyorum. Yaşadığımız ve sonuna son anda yetiştiğimiz çocukluğumuzun. Bir önceki yazımda demiştim ya şimdi ki çocuklar çocukluğunu yaşamıyorlar diye işte devamını getirmek istedim tekrar.

Bugün bisiklet'le yola çıkıp biraz gezmeye ne dersiniz. yaşayamasak da artık o günleri biraz olsun hatırlamaya.

Tam hatırımda değil ama ama ya 10 ya 11 yaşındayım ilk bisiklet sahibi olduğumda. O zaman bisikletçiler deyince en iyi iş yapan esnaf olarak bilirdik. çünkü hiç müşterisi eksilmezdi onların. Zaten ilk bisikletimi de 2.el olduğu için mahalledeki bisikletçimizden almıştım. hiç unutmam Markası BMX'di vitesi yoktu ama mahallede o bisikletle 18 vites çoğu bisikleti geçtiğimi bilirim. yaptığımız yarışların haddi hesabı yoktu. Siz hiç bir arabanın freni varken Fred Çakmaktaş gibi ayağınızla araba durdurduğunuz oldu mu ? Bisikletlerde 2 tane fren olmasına rağmen ikisini de kullanmayan nesildik biz. nasıl mı duruyorduk çok basit. ayağımızı arka tekere bir attımı sıkıysa durmasın o bisiklet. Ayakkabıya verdiğimiz paranın her kuruşunu hadım ediyorduk adeta. 2 elini bırakarak bisiklet sürmek kadar zevkli hiçbir şey olamaz. 2.El bisikletimi çürüttüm ve yenisi aldı babam çarşıdan. ama bu yepyeni idi. daha önce kimsenin binmediği fabrikadan çıktığı gibi karşımdaydı kendisi. binmeye kıyamadan 1 gün boyunca yeni bisikletin her tarafını sildim durdum. Ertesi gün yeni bisikletimle çıktığımda sokağa yanıma doluşmalar hemen başladı. Ver de Bir Tur Atayım diyen mi ararsın, Benim bisikletim daha güzel diyip moralini bozmak istemeyen mi. Neler Neler...

Biz Meraklıydık. sadece bende değil mahallede kim ne alırsa hava atmaya çıkartır dışarı. havasını atar ve beraber faydalanırdık hepsinden. Kimse vermem ve ya benim diye cimriliğe el atmazdı. yaaa işte böyleydi .